Gister vond ik Cella al wat hijgerig en onrustig dus uit voorzorg op de bank geslapen, dat vond ze wel erg gezellig maar verder gebeurde er nog niet veel. Vanmorgen rond kwart voor tien verloor ze een beetje vruchtwater en zag ik weeën, en ben ik met haar in de werpkist gaan zitten. Om 10 voor 11 kwam daar een prachtige teef ter wereld, in kopligging. Ze was 530 gram zwaar, en kreeg het roze bandje.

Cella veranderde op slag weer in een moeder, wassen wassen en heel oplettend dat je haar baby niet meenam. Na ruim een halfuur kwam de volgende al, dit zou de zwaarste van het stel worden, wel 620 gram. Een mooie reu welke het blauwe bandje kreeg.

 

 

Hierna duurde het een uurtje voordat de volgende zich aandiende, een stuitligging, maar bij honden maakt dat geen verschil qua geboorte. Een teef, een hele relaxte, ze kreeg bandje grijs. Haar gewicht: 600 gram. Grappig kenmerk, als enige van het stel heeft ze een heel klein beetje wit aan haar teentjes linksachter.

Ondertussen was mijn zus gekomen om mee te kijken en ook mijn kinderen hebben de bevalling met belangstelling gevolgd. Cella vond alles prima zolang je maar geen pup wilde meenemen Het wegen kon nog net maar niet te lang.

Een half uurtje later kwam er alweer een teef aan, ook in stuit, met een mooi gewicht van 570 gram. Ze kreeg bandje geel wat later is veranderd naar bandje bruin.

Nog een half uur later werd de laatste geboren, een reu van 540 gram en hij kreeg het groene bandje.

Wat een super bevalling, wat een super moeder is Cella en wat een super pups! Allemaal vonden ze razendsnel hun weg naar de tepel, zijn het stevige pups en de gewichten zijn perfect.

Nu maar groeien!